Een uit de hand gelopen hobby

Het begon met één camera… Maar nog even en mijn camera’s hebben een eigen kamer nodig!

Het is eigenlijk nog niet zo lang geleden dat ik mijn eerste analoge camera kocht. Na lang twijfelen over welke Lomography camera ik zou kopen, had ik eindelijk de knoop doorgehakt. Afgelopen juli raapte ik dan al mijn moed bij elkaar en besloot ik er voor te gaan: ik ging de Diana Deluxe Kit kopen! In een leuk winkeltje in Leuven (Giraffe Records in de Diestsestraat, aanrader!) stond het prachtige pakket me op te wachten. Zo groot, zo mooi, zo… van mij! Hopla, ik was nu 200 euro armer maar ik was zo trots op mijn nieuwste aanwinst. Op straat kreeg ik wel wat vreemde blikken, maar hé, dat is nu eenmaal deel van lomografie….

Misschien klinkt het een beetje vreemd dat ik onmiddellijk zonder enige ervaring de Deluxe Kit kocht. Daarom een beetje uitleg… Ik had de Diana al langer op het oog. Ze ziet er erg leuk uit, maar boven alles vind ik haar dromerige effecten het mooist. Goed, daar was de keuze al gemaakt: een Diana. Ik heb nog getwijfeld over de Diana Mini, maar omdat je daar geen andere lenzen op kan gebruiken, wilde ik toch voor de grotere versie gaan. Om leuke foto’s binnen en ‘s nachts te kunnen nemen, wilde ik er dan ook meteen de Flash bij. En om de kosten van de filmrolletjes wat te beperken, zou ik er ook de 35mm back bij willen. En omdat ik het fisheye-effect zo leuk vind, zou ik ook die lens zeker en vast ooit kopen… Als je al die onderdelen apart zou kopen, zit je al aan zo’n 140 euro. Dus besloot ik voor het hele pakket te kiezen! Ik was er stiekem toch al van overtuigd dat ik mijn nieuwe hobby fantastisch zou vinden!
Hier zie je enkele foto’s die ik met mijn Diana nam.

Niet veel later was ik op een rommelmarkt in Leuven. Ik zag al van ver die kleine Agfabox staan… Zo’n oud dingetje (moet begin jaren ‘30 geproduceerd zijn) dat nog perfect functioneert, dat kan je toch niet laten staan?! Een beetje onderhandelen met de verkoper en voilà, voor vijf euro had ik de boxcamera mee.
Ik kan geen foto’s laten zien die ik met deze camera nam, omdat ik geen 120 film kan scannen… Misschien binnenkort!?

Mijn dag was al goed. Maar hij werd nog beter!! Een beetje verder lag er een Yashica Electro 35 GSN te blinken. Voor tien euro was ie van mij. En wow, wat een geweldige camera! Als je die ooit kan kopen, twijfel niet! De batterij wordt niet meer geproduceerd, maar er zijn manieren om dat probleem te omzeilen. Daar kan je meer over lezen in een tipster die ook maakte. Deze camera is ideaal voor zwart-wit foto’s. Hieronder vind je enkele voorbeelden.

Helemaal weg van de Yashica, kocht ik op internet nog een Minister D voor vijf euro. Maar helaas, hoewel de verkoper zei dat hij perfect werkte, was er een duidelijk probleem met de sluiter… Ik hoop deze ooit te kunnen repareren, maar daar heb ik voorlopig nog niet de skills voor.

Toen vertelde ik mijn vader over mijn nieuwe hobby. Zonder iets te zeggen, stond hij op en liep weg. Om even later met verschillende fototoestellen weer terug te komen! En wauw, wat een schatten! Kijk maar eens naar deze plaatcamera…. Ik kan er jammer genoeg niets mee doen, maar ooit voorzie ik een mooi plaatsje in mijn huis om deze camera tentoon te stellen. :-)

Verder had hij ook nog een Polaroidtoestel, helaas één waar geen film meer voor te verkrijgen is. De Polaroid Colorpack 80.
En dan een klein cameraatje dat er zo leuk uitziet: De Olympus 35 RC. Een compacte rangefinder, handig voor onderweg en bestand tegen wat stoten! Een klein, dapper ventje zeg maar…

Daarnaast kreeg ik ook een Minolta Riva en een Canontoestel, maar die heb ik nog nooit gebruikt. Ze hebben niet dezelfde charme als de anderen. Maar ooit komt het er wel van!

Deze erfenis had mijn verzameling dus mooi uitgebreid. Maar ik had er nog niet genoeg van! Met een aantal Piggy Points en een kortingscode (Dankjewel Lomography!!) kocht ik een Holga 135BC, met kleurfilterset, en een Fisheye. Hiermee had ik nu een leuk Lomography-triootje. Hieronder zie je ook enkele foto’s die ik met deze camera’s heb genomen.

Maar zelfs toen was mijn honger naar meer camera’s niet gestild… Ik liep weer op een rommelmarkt (echt een aanrader voor wie een leuke camera zoekt!) en weer kon ik me niet bedwingen. Een Chinon CE-5 in perfecte staat, lag te sterven door het gebrek aan aandacht. Ik, als barmhartige lomograaf, heb mijn plicht gedaan en deze camera onder de arm genomen. Ik heb hem nog niet kunnen uittesten, aangezien ik hem welgeteld twee dagen heb, maar ik mijn verwachtingen zijn erg hoog!

Op die zelfde markt kocht ik ook nog een Pentacon Pentor Super TL en een Agfa Isola I voor een spotprijs. Ik kreeg er zelfs nog wat gratis camera’s bij. Jammer genoeg kan ik deze Agfamatics niet gebruiken, maar ik vind ze wel leuk. De Pentor Super Tl had een lens, maar die was stuk. De verkoper had dat er wel eerlijk bij verteld, dus ik was op de hoogte. Het diafragma sluitte niet. Toen ik de lens thuis helemaal uit elkaar haalde, wist ik waarom. Er waren heel wat diafragma-schijfjes gewoon verdwenen; misschien ooit gebruikt om een andere lens te herstellen? Goed, nu ben ik dus nog op zoek naar een lens voor deze spiegelreflex. En dan kan ik er mee aan de slag!

En zelfs dan, beste Lomografen, heb ik er nog niet genoeg van… Ik verlang zo naar een Instant Back voor mijn Diana! Maar omdat ik intussen al zo veel geld uitgegeven heb aan mijn nieuwe hobby, moet ik mezelf bedwingen… Hopelijk komt het er weldra van! Misschien brengt de Sint wel iets leuks… Intussen kan ik die van een vriendin af en toe eens lenen. Dus ik zal het nog wel eventjes overleven! Eventjes!

Ik ben vast niet de enige met deze problematische passie? Hoeveel camera’s hebben jullie rondslingeren?

written by gdc on 2011-11-23 #lifestyle #netherlands #help #nederland #dutch #holland #nederlands #verzameling #camera-s #verslaving